شرح دعای روز پنجم ماه رمضان در چهار فراز: 1. استغفار و توبه 2.بندگان صالح 3. دعا کردن 4. ارحم الراحمین بودن خدا

دعای روز پنجم

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الْقَانِتِينَ وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ أَوْلِيَائِكَ الْمُقَرَّبِينَ بِرَأْفَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ»

ترجمه: خدايا مرا در اين روز از توبه و استغفار كنندگان قرار ده و از بندگان صالح مطيع خود مقرر فرما و هم در اين روز مرا از دوستان مقرب درگاه خود قرار ده به حق لطف و رأفتت اى مهربانترين مهربانان عالم!

شرح دعای روز چهارم ماه رمضان

شرح فراز اول دعای روز پنجم ماه رمضان

«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ» خدايا مرا در اين روز از توبه و استغفار كنندگان قرار ده!

استغفار به معنای طلب غفران است و غفران به معنای پوشش می باشد. پوشش گناه به معنای جلوگیری از اثربخشی گناه در زندگی است.

گناه دارای آثار بسیار مخربی در امور مادی و معنوی می باشد؛ وقتی گناهی آمرزیده شود یعنی دیگر این آثار را ندارد. یکی از خواسته هایی که همیشه باید مد نظرمون باشه محفوظ ماندن از آثار شوم گناهان است.

استغفار برای دیگری

وقتی صحبت از آثار شوم گناه می شود لزوما از آثار شوم گناه خود سخن نمی  گوییم بلکه ممکن است برای دیگران استغفار را انجام دهیم زیرا آثار گناه تنها مربوط به شخص گناه کننده نمی شود خداوند می فرماید: « وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصيبَنَّ الَّذينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّة (انفال: 25) از فتنه ای که تنها دامن ستمگران را نمی گیرد برحذر باشید.»

وقتی جایی آتش می گیرد تر و خشک باهم می سوزند. وقتی شخصی در منزلی گناه می کند همه ی اهل آن خانه دچار نقص معنوی و صدمات مادی می شوند. در واقع استغفار برای دیگران گامی است در راستای امر به معروف و نهی از منکر زیرا خلاصی از آثار گناه سبب خواهد شد تا فرد رو به معروف آورده و از منکر فاصله بگیرد.

استغفار اولیای خداوند می تواند دارای این چنین توضیحی باشد. پیامبر اسلام (صلى الله عليه و آله) در هر مجلسی که می  نشستند 70 بار استغفار می کردند.

شرح فراز دوم دعای روز پنجم ماه رمضان

«وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الْقَانِتِينَ» و از بندگان صالح مطيع خود مقرر فرما!

الگو گرفتن از انسان های ارزشمند مهم ترین توصیه در راستای خودسازی است. وقتی از خداوند خواسته می شود که ما را جزء انسان های صالح و اهل عبادت قرار بده در واقع این وظیفه را برای خود بیشتر مورد تأکید قرار داده ایم که باید به دنبال ارزیابی خود نسبت به ملاک های صلاح و فساد باشیم.

خداوند در سوره ی آل عمران آیه ی 114 امر به معروف ونهی از منکر و شتاب در انجام کارهای خوب را جزء صفات انسان  های صالح می شمارد.

و دومین نکته ای که در این درخواست وجود دارد این است که با این دعا و به خاطر ایجاد زمینه ی استجابت آن باید دوستان پیرامون خود را مورد ارزیابی دقیق قرار دهیم و آنانی که صالح نیستند و با عبادت میانه ی خوبی ندارند طرد کنیم زیرا اگر این کار صورت نگیرد هیچ وقت توفیق رفاقت و آشنایی با انسان های صالح نصیبمان نمی شود. خداوند انبیای بزرگوار را جزء انسان های صالح معرفی می کند « وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيى‏ وَ عيسى‏ وَ إِلْياسَ كُلٌّ مِنَ الصَّالِحينَ (انعام: 85)» آیا می  توان هم با آنها که در خط انبیا حرکت می کنند رفیق بود هم با دیگران؟!

شرح فراز سوم دعای روز پنجم ماه رمضان

«وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ أَوْلِيَائِكَ الْمُقَرَّبِينَ» و هم در اين روز مرا از دوستان مقرب درگاه خود قرار ده!

این فراز از دعا در مرحله ی استجابت بعد از فراز قبلی است یعنی ابتدا ما از خداوند می خواهیم که جزء دوستان صالح و عابد او باشیم و بعد از او می خواهیم که در میان دوستانت ما را به خودت نزدیک تر نما!

گستاخ در دعا!

در خانه ی کریم باید گستاخ بود و هیچ خواسته ای را افزون بر کرم او ندانست یعنی فکر نکنیم که این خواسته مثلا پررویی بوده. بودن از مقربان درگاه خدا خواسته ای است که خود خداوند در قرآن به ما آموخته است؛ آنجا که در بیان صفات «عباد الرحمن» می فرماید:  « وَ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقينَ إِماماً (فرقان: 74) » متقی بودن خواسته ی بزرگی است زیرا گرامی ترین انسان ها نزد خداوند متقین هستند ولی در این آیه «عباد الرحمن» درخواست امامت برای متقین و پیشوایی این گروه برتر را از خداوند مسئلت می کنند.

دوستی با خداوند هرچه بیشتر شود شوق نشاط به اطاعت از خداوند و زشت انگاری معصیت بیشتر می شود تا آنجا که اگر آنی غفلت انسان را بگیرد به محض هوشیاری از زیادی شرم حضور، جانش به لبش آمده و می میرد آن گونه که در حدیث آمده است.

شرح فراز چهارم:

«بِرَأْفَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ» به حق لطف و رأفتت اى مهربان ترين مهربانان عالم!

رابطه ی رأفت و رحمت در دعای روز پنجم رمضان

رأفت بر ضد قساوت است. کسی که قساوت دارد مثل سنگ سخت است چیزی در آن اثر نمی کند. وقتی خشمگین می شود هیچ چیز او را آرام نمی کند نه عذری را می پذیرد و نه کسی را می بخشد. خداوند رئوف است یعنی خشمگین می شود و زود راضی می گردد. خیلی از امور خشم خداوند را از بین می برد. مثلا در حدیث آمده است: کسی که والدین خود را خشنود سازد به سرعتی که کارد تیز در ران گوسفند فرو رفته و به استخوان می رسد، می تواند خداوند را از خود خشنود سازد.

یکی از مصادیق « ارحم الراحمین» بودن خداوند همین رأفت اوست. حتی پیامبر اسلام (صلى الله عليه و آله) با آن  همه مهربانی که داشتند نمی توانستند بعضی از گناهان انسان ها را تحمل کنند که حتی در قضیه ای به شخصی که جنازه ی دختری را از قبر بیرون آورده بود و با او زنا نموده بود از نزد خود راندند و فرمودند: از نزد من بیرون برو چرا که ممکن است عذابی بر تو نازل شود که دامن من را هم بگیرد ولی او توبه کرده بود لذا خداوند پیامبرش را مورد توبیخ قرار داد و فرمود: این شخص گناه من را انجام داده است نه گناه تو را! نباید او را از نزد خود می راندی!