خیلی از آقایون از همسرشون شکایت دارند و میگن که همسره من اون کارهایی که خیلی از خانوم ها توی خونشون انجام میدن رو انجام نمیده. به خاطر همین توی این مقاله می خوایم در مورد حق مرد بر زن و یا کارهایی که زن باید برای مرد انجام دهد، رو یکی یکی بشماریم.

عدم خروج از منزل، مگر به اذن شوهر

زنی که عقد دائمی شده است، نباید بدون اجازه ی شوهرش از خانه بیرون رود.

شاید برای عده ای از خانم ها تحمل این مسئله سخت باشه و عده ای هم در جواب این خانوم ها میگن چون مدیر این زندگی مرد هست شما به عنوان یک زن باید اطاعت کنید.

اما این جواب بد از بدتر است، چرا که مدیر بودن مرد به معنای اسیر بودن زن نیست، که هرکاری که مرد خواست بتواند انجام دهد.

زن و مرد که قرار داد عقد رو امضا می کنند یعنی قبول می کنند که یکسری کار هارو انجام بدن، مثلا تامین هزینه خانواده در اسلام به گردن مرد است، یعنی از جمله کارهایی که مرد باید برای زن انجام دهد تهیه غذا، تهیه پوشاک، تهیه مسکن و وسائل خونه و چیزهای دیگه، که می تونید به مقاله حق زن بر مرد برید و وظایف مرد رو هم مطالعه کنید.

در قبال تعهداتی که مرد داره، اجازه گرفتن برای خروج از خانه، از کارهایی است که زن باید برای مرد انجام دهد.

در چند جا نیاز به اجازه شوهر نیست

1. اون زنی که می خواد احکام و معارف اعتقادی رو در حد ضروری یاد بگیره، می تونه بدون اجازه همسر بره بیرون، مگر اینکه مرد بگه من کسی رو میارم که توی خونه این چیزهارو بهت یاد بده.
2. اگه مریضی داره و درمان این مریضی در خانه ممکن نیست می تونه از خانه بدون اجازه خارج بشه.
3. اگر کار واجبی پیش بیاد که باید بره بیرون، مثل انجام حج، یا نجات کسی که در خارج از خانه مشکلی براش پیش اومده و اگه این زن نره اون فرد هلاک میشه.( اینجا مرد نمی تونه بگه حق مرد بر زن اینه که زن باید اجازه بگیره)
4. اگر در خانه بمونه ضرر داره، مثل اینکه خونه آتش گرفته باشه و یا اینکه دزدی به خانه امده باشه.
5. اگر در خونه موندن خیلی برای خانوم سخت باشه، به طوری که نشه تحملش کرد، میتونه از خانه خارج بشه.
6. اگه همون اول ازدواج زن گفته که من می خوام برم سر کار و مرد هم قبول کرد، دیگه نمی خواد برای هر بار بیرون رفتن اجازه بگیره.
7. اگه مرد به تعهدش عمل نکرده و تامین نیازهای خانه رو پشت گوش انداخته، زن می تونه بدون اجازه از خانه بیرون بره.
8. اگه خدایی نکرده مردی دست روی زنش بلند کرده، زن می تونه برای نجات خودش و یا شکایت پیش قاضی، از خانه بیرون بره.

نذر یا قسم، باید با اجازه شوهر باشد

اگه زنی می خواد نذر کنه یا عهدی رو به جا بیاره  یا صدقه ای بده باید برای به جا آوردن حق های مرد بر زن از شوهرش اجازه بگیرد

شاید عده ای بگویند که زن می خواهد از جیب خودش نذر یا عهدی رو به جا بیاره؟

باز هم فرقی نمی کند و از کارهایی که زن باید برای مرد انجام دهد این است که از شوهرش به عنوان مدیر زندگی اجازه بگیرد.

حق تمکین

سوم از کارهایی که زن باید برای مرد انجام دهد، تمکین به معنای اختیار دادن است، یعنی اینکه زن باید خود را برای هر لذتی که همسرش می خواهد در اختیارش قرار دهد.

دو نوع تمکین داریم:

1. تمکین عام: مثل خوش رفتاری و خوب برخورد کردن، اطاعت از خواسته های مشروع مرد در مقابل براورده کردن تعهدات مردانه از طرف شوهر پس تمکین در معنای عام این است که زن وظایف خود را نسبت به همسر انجام دهد.
2. تمکین خاص: که همان روابط زناشویی است، یعنی زن باید خود را برای هر لذت جویی از طرف همسر (البته مشخصه که منظور لذت های مشروع هستش)، خود را در اختیار مرد قرار دهد.

آیا زن می تواند از نزدیکی جلوگیری کند؟

از جمله حق مرد بر زن این است که زن نمی تواند بدون داشتن عذر شرعی از نزدیکی جلوگیری کند.

عذر شرعی:

• مثل اینکه ایام ماهانه زن هست و شرعا نمی تواند نزدیکی داشته باشد.
• یا اینکه زن حامله است و داشتن عمل نزدیکی بنابر دستور دکتر به ضرر زن است.
• یا اینکه بیماری و مریضی دارد که توان نزدیکی ندارد.

رفع کثیفی های بدن

تمیز کردن بدن از کارهایی است که زن باید برای مرد انجام دهد، پس اگر ظاهر زن به گونه ای باشد که مرد به خاطر نفرت از این وضع به او نزدیک نشود، این زن ناشزه است.

اگر زن در منزل همواره دارای لباس هایی کثیف و رویی ژولیده باشد و همیشه بوی غذا از او به مشام برسد، و یا دارای اخلاقی تند و برخوردهای غیر عاطفی باشد، ویا چنان خود را با کار درخانه و یا در بیرون خسته کند که توان حتی صحبت کردن با شوهر را نداشته باشد ویا خود را با بچه ها و چیزهای دیگر چنان مشغول نماید که اعتنایی به شوهر نداشته باشد، ویا چنان سردی از خود نشان دهد که هیچ رغبتی برای مرد نسبت به او به وجود نیاید و وامثال آن، همه و همه از مواردی هستند که باعث می شود زن، با ترک واجب شرعی، نه تنها حکم ناشزه را پیدا کند، بلکه از داشتن یک زندگی شیرین و عاطفی محروم بماند.

معنای ناشزه:

نافرمانی زن از انجام وظایف را نشوز و چنین زنی را ناشزه می‌گویند.  بنابراین زن ناشزه کسی است که حق مرد بر زن را بدون دلیل موجه و مانع شرعی امتناع می‌کند. در این حالت است که زن مستحق دریافت نفقه نمی‌شود.

آرایش و نظافت

زن باید در صورتی که شوهر بخواهد، برای او آرایش کند.

بعضی از خانوم ها با توجه به عوض شدن خیلی چیزها در جامعه دیگه نمی دونن که اصل آرایش برای شوهرشون هستش.

درسته که بعضی از آقایون هم حواسشون به این نیست که اون ها هم باید تمیز و پاکیزه باشند، اما خانوم ها هم یادشون رفته که باید خودشون رو برای همسرشون آرایش کنن

به جای اینکه آرایش رو بزاریم برای کوچه و بازار و مجلس های زنونه حواسمون به همسرمون باشه.

چقدر خوبه وقتی مادر داره آرایش می کنه بچه بگه آخ جون بابا داره میاد، نه اینکه بگه آخ جون داریم میریم بیرون.

کارهایی که زن باید برای مرد انجام دهد همین چند مورد بود و غیر از این کارها، هرکاری که زن انجام دهد، لطف حساب می شود. و آقایون نباید انتظار این رو داشته باشند که خانوم ها حتما لطف کنند، و در مقاله ی دیگری که مربوط میشه به کارهایی که مرد باید برای زن انجام دهد، تعهدات مرد رو شمردیم و هرکاری که مرد غیر از اون کارها انجام دهد، لطف حساب می شود و خانم ها نباید انتظار داشته باشند که آقایون حتما لطف کنند.

به این نکته دقت کنید که زندگی بدون لطف و مهربانی زندگی نیست.

آیا مرد می تونه همسرش رو بزنه؟!

اگر کارهایی که زن باید برای مرد انجام دهد را، انجام ندهد و با توجه به تذکر های مرد باز هم حاضر به انجام تعهدات نشود، مرد می تواند به اندازه ای که باعث توجه و ترک نافرمانی زن گردد،وی را تنبیه کند، ولی بیش از ان جایز نیست.

اگر تنبیه زن بیش از حد لازم باشد و یا باعث کبود شدن ویا جراحت گردد، علاوه بر این که شوهر معصیت کرده است، باید دیه ی آن را نیز به زن بپردازد.

باید این تنبیه به قصد اصلاح زن باشد، نه برای دل خنک کردن ویا انتقام و امثالش.

چند نکته بسیار مهم

• مردها نمی تونند زن خود را به هر بهانه ای تنبیه کنند، بلکه این حکم فقط در اون جاهایی هستش که زن تعهد دارد، مثلا مرد نمی تونه زنش رو به خاطر اینکه خونه رو تمیز نکرده تنبیه کنه، به خاطر اینکه رسیدگی به امور خونه از تعهدات زن نیست.
• اگه زن تعهداتش رو انجام نده، مرد اجازه نداره همون اول شروع کنه به تنبیه کردن، بلکه اول باید زن را نصیحت کنه بعدش اگر اثری نداشت با او قهر کنه واگر باز هم اثر نکرد، اون وقت مرد می تونه با شرایطی که گفته شد زن خود را تنبیه کند
• مردان نمی توانند به هرمقداری که می خواهند، زن را تنبیه کنند، بلکه فقط باید به اندازه ای باشد که زن از نافرمانی دست بردارد.
• قابل توجه اونایی که از دین سوء استفاده می کنند، این تنبیه کردن نباید به قدری باشد که باعث قرمز شدن بدن ویا کبود شدن آن گردد.
• باید به قصد اصلاح زن باشد، نه از روی عصبانیت، انتقام، تشفی خاطر ویا هر چیز دیگر، وگرنه مدیون شرعی می شود.

شما خواننده ی عزیز توجه فرمایید در واقع تنبیهی که با چنین شرایطی باشد، تنبیه نیست، بلکه منظور بی توجهی و اعلام دلخوری شدید است و تذکری برای زن خواهد بود که باعث می شود به کارهایی که زن باید برای مرد انجام دهد ملزم گردد.

اگر خانمی به تعهداتش عمل نکند، اما بعدش از عمل کرد خودش پشیمان گردد، تا زمانی که عملا نشان نداده دست از نافرمانی کشیده است، نفقه ی او بر شوهر واجب نمی شود.

دو تا سوال از مرد و زن

مردها: این چه زدنی هستش که نه باید جراحت وارد بشه،نه باید کبود بشه ونه حتی سرخ بشه؟

متاسفانه بعضی از آقایون هستند که میخوان از دین سوءاستفاده کنن و میگن چون دین اجازه داده که زن رو بزنیم پس ما هم هرکاری دلمون خواست میکنیم، در صورتی که به هیچ وجه دین اجازه ی زدن رو نداده و همونجوری که در سوال هستش اصلا اسمش زدن نیست بلکه صرفا تذکر دادن هستش که گفتیم نه باید دردی داشته باشه و نه سرخ و یا کبود بشه.

(گفتن شریک زندگی نه کنیز زندگی)

خانم ها: حالا که اسلام اجازه تنبیه زن رو به مرد داده، پس حق زن ها چی میشه؟ اگه شوهرشون به تعهداتش عمل نکرد چه کار باید بکنند؟

مرد یه سری وظایفی رو داره و یه کارهایی رو هم زن باید برای مرد انجام دهد، اگر هر کدامشون به تعهداتشون عمل نکنند، باید در مرحله ی اول نصیحت بشن بعد اگر اثر نکرد تنبیه میشن.

تنبیه زن به دست مرد هستش، و اگه مرد از اون حدی که گفته شد بیشتر تنبیه کرد، زن می تونه از مرد شکایت کنه.

اما تنبیه کردن مرد به دست قانون هستش، یعنی اگه مردی به تعهداتش عمل نکرد، زن می تونه به قانون شکایت کنه، اون وقت قانون به حساب اون آقا خواهد رسید.

حالا دوست دارید خودتون تنبیه کنید یا اون آقا رو بدید به دست قانون؟