شده با خودتون بگویید چرا فرزند من آنقدر پرتوقع هست و هرکاری که برایش می‌کنم نه تنها تشکری نمی‌کند که هیچ، اصلا به چشمش هم نمی‌آید و همچنان ناراضی می‌باشد. آن زمانی این حس بدتر می‌شود که بچۀ یکی از نزدیکان خودتان را ببینید که چقدر کم توقع می‌باشد و بابت کوچیکترین محبت از طرف پدر یا مادرش تشکر می‌کند.

اما سوال مهم اینه که چرا بعضی از بچه ها این همه پرتوقع ‌می‌شوند؟ روش برخورد با فرزند پرتوقع در اسلام چیست؟

چرا برخی از فرزندان پرتوقع هستند؟

قبل از اینکه بریم سراغ هر چیزی باید بگیم که هیچ فرزند ی پرتوقع به دنیا نمیاد و پرتوقعی نوجوانان و جوان های ما محصول تربیت بد ما والدین است چرا که در حقیقت بچه ها محصول رفتار و تربیت پدر و مادر خویش هستند.

1- چون والیدن آنها پرتوقع هستند.

یک فرزند رو تصور کنید که از بدو تولد تا زمانی که برای خودش دوستی پیدا می کند، کسی را غیر از پدر و مادر خودش ندیده و هرچه را که باید یاد بگیرد از پدر و مادر خودش یاد میگیرد، پس در مرحله ی اول هر صفت خوب و بدی که کودک دارد، آینه ای است از والدین خودش.

به خاطر همین مسئله، بیشترین عامل پرتوقعی فرزندان ، قطعا پرتوقعی والدین است که میشه به عنوان اولین روش برخورد با فرزند پرتوقع بهش نگاه کرد. الگوی پرتوقعی کودکان، والدین او است.

وقتی بچه در کنار والدین خودش کنار سفره ی غذایی که مادر تدارک دیده، می نشیند و می بیند که پدرش گاها به خاطر نوع غذا غر می زند و یا شاید بعد از غذا بدون هیچ تشکری از پای سفره بلند می شود، یا وقتی می بیند پدرش از بیرون با یک عالمه خرید به خونه می آید و مادرش در بدو ورود پدر، خرده و ایراد می گیرد که مثلا این چه میوه ای است که خریدی و… در این حالات خیلی طبیعی است که فرزند هم مثل پدر یا مادرش ناراضی و پرتوقع شود.

یا فرض کنید که یکی از نزدیکان برای چشم روشنی خانه ی جدید هدیه ای برای شما می آورد و بعد از اینکه میرود هدیه را در حضور کودک خود باز می کنید و می بینید که یک دست لیوان است، پدر می گوید این چیه دیگه اوردند، خجالت نکشیدن، این لیوان ها نهایت 50 تومن قیمت داشته باشه، من پارسال برای پاتختی بچش 200 تومن هدیه دادم. فرزند شما با دیدن این صحنات اولین چیزی که یاد می گیرد این است که پرتوقع شود و در برابر محبت بقیه سپاس گزار نباشد.

نتیجه ی این تربیت این میشه که وقتی برای فرزندتون یک خوراکی می خرید یک لباسی می خرید یا هرچیز دیگه ای، سریع به شما میگه که این چیه خریدید؟ چرا خوبش رو نخریدی؟ چرا انقدر بی مزست یا چرا فلان مارک رو نخریدی؟.

پس یادتان باشد، اولین روش برخورد با فرزند پرتوقع این است که باید خودتون سپاس گذار باشید.

2- محبت های الکی و بیجا

قطعا شما در مقام پدر یا مادر باید نسبت به فرزند خود محبت کنید اما خیلی باید مراقب باشید که این محبت بیش از حد یا نا بجا نباشد.

مثلا یکی از چیزهایی که بچه ها باید از همان سن های پایین یاد بگیرند این است که باید وظایف خود را خودشون انجام دهند، اما این که پدر یا مادر از سر دلسوزی این وظایف رو خودشون انجام دهند، این باعث می شود که بچه بی مسئولیت بار بیاید.

پدر به بچش میگه برو دوتا نون بخر! اما مادر میگه نه خودت برو بچم خستست، یا بچم گناه داره این همه راه بره، یا اینکه به بهانه ی این که دختر یا پسرشون کنکور دارد هیچ مسئولیتی رو به بچه هاشون نمیدن و حتی سینی آبمیوه براش میارن و میبرن.

کاملا روشنه که این فرزند اولا که اعتماد به نفس خودش رو از دست میده و همش وابسته به دیگران میشه دوما اینکه کم کم این انتظارو توقع براشون پیش میاد که دیگران باید کارهای او را انجام دهند.

بدتر از همه ی اینها اون وقتی است که این دختر یا پسر بخواهد عروس یا داماد شود و زندگی مشترکی را شروع کند، بیشتر از اونچه که حق زن بر مرد یا حق مرد بر زن باشه، توقع داره همیشه نسبت به همسرش پرتوقعه.

هرگز نمی‎گوییم ملاحظه خستگی و درس و مشق بچه ها را نکنید، بلکه می‎گوییم انجام یک ساعته کارهای شخصی و برخی مسئولیت‎های خانه یکی از روش های برخورد با فرزند پرتوقع است در حالی که هرگز آسیبی به سلامت جسم و روح و تحصیل او نمی ‎زند.

باید از همان دوران کودکی فرزندان و کودکان را مسئولیت پذیر بار اورد، بیشتر نظارت کنید تا حمایت.

3-پاداش های بیجا

تشویق کردن و جایزه دادن به فرزند یکی دیگه از اون کارهای خوبیه که باید پدرمادرا انجام بدن، چرا که با انجام این کار خیلی راحت میشه یک کار خوب بچمون رو تقویت کنیم و باعث بشه که بیشتر اون کار رو انجام بده، اما این پاداش چند شرط داره:

1. پاداش ها باید متناسب با عملکرد فرزند باشه، اینکه به بچه بگید اگه غذاتو بخوری میبرمت شهر بازی و هرچی دوست داشتی می تونی سوار بشی خیلی پاداش بیجایی هستش، این کار باعث میشه که فرزند پرتوقع بشه
2. پاداش ها باید متنوع باشه، گاهی پاداش میتونه خوردنی باشه، گاهی میتونه رفتن به یک مهمونی باشه یا چیزهای دیگه، اگه قرار باشه که پاداش ها همیشه پول یا خرید یک چیز ثابت باشه مجبور میشید که به مرور زمان مقدار اون چیز رو زیاد کنید که این خود باعث بالابردن توقع بچه می شود.

همونجوری که پاداش بیجا توقع فرزند رو زیاد می کنه، اگر این پاداش روی حساب و کتاب باشه می تونه روش خوبی برای برخورد با فرزند پرتوقع باشه

4- معاشرت با خانواده های سطح بالا

مجاورت، مشابهت می آورد.

اگه با خانواده‌هایی رفت و آمد کنید که از نظر رفاهی در درجه ی بالاتری نسبت به شما قرار دارند، طبیعی است که فرزند شما با دیدن وضع زندگی آن‌‎ها از شما چیزهایی را طلب کند که قادر به تهیه کردن آن نیستید، مثل اینکه دست بچه ی اون خانواده گوشی گرون قیمتی رو میبینه اما خودش گوشی ساده و سطح پایین تری رو داره، بچه ی فامیل با ماشین اینور اونور میره اما فرزند شما یک دوچرخه به زور داره.

اما از اون طرف رفت و امد با خانواده هایی که از نظر اقتصادی پایین از شما یا مساوی با شما هستند روش بسیار موثری برای برخورد با فرزند پرتوقع است و باعث میشه که فرزند شما از زندگی خودش و اون چیزهایی که در اختیارش قرار دادید راضی باشه.